Kiedy rozpoznać, że bycie samym zaczyna być byciem samotnym? Nie jest to zmiana zachodząca z dnia na dzień.  Ale trafia to w Ciebie nagle, niczym uderzenie pioruna. Możesz obudzić się rano i stwierdzić, że nikogo już dla Ciebie nie ma. Że każdy Twój znajomy, członek rodziny, przyjaciel ma swoje życie, w którym nie ma już za dużo miejsca dla Ciebie. A w końcu i ono, chociaż tak niewielkie, się skończy. Najbardziej okrutną częścią tego wszystkiego jest fakt, ze tak musi być. Już do nikogo nie można mieć pretensji. Tylko do siebie. Za to, że na czas nie udało się ogarnąć z samym sobą.